Tarifsiz Acılar/Tarihsiz Şiirler

altı buçuk yıl oldu
şöyle böyle ...

ben hayatla neler yaşadım bir bilsen
bir hayat, bir ben
damarımıza damarımıza bastık
hangimiz sarhoştuk ayırt etmeden
ama inan KIZIM
sensizlige hiç şerefe demeden
ben ...
üç beş arkadaş şahit olmuştur
hıçkırıkların beni bogdugunu telefonda

seni çok özledim
yakaladıgım her yagmur tanesine
adının bir harfini verdim
göz bebegimin içine düşene İ
saçlarımı süpürene D
yanaklarımdan süzülene İ
kalbimi yerinden sökene L

......................

uykudan aglayarak sıçradıgım anlar
hep ellerini tutamadıgım anlardı
işte o sabahlarda ben
yenik başlardım güne
o anlarda en çok zevki alırdı hayat
ölüme bir adım daha yaklaştıgımı hissederdim
sensizlik nöbetlerinde

......................

beni affet
benim affedemedigim kadar beni
kömür karası gözlerini özledigimi bil
bil seni çok sevdigimi
tanrı dahil
her şeyden çok seni.