Tarihin Kara Lekesi

Seksen den evvel

Eylülün hazanı hep masum du

Devrimci bulutlar selâmlardı

Deli fişek akşamlarımızı

Biz umudumuzu örgütlerken

İri diri ve berrak

Haklı mavi,

On iki'siyle boyandı takvim yaprakları

Kanın kızılına

Topraktan çığlıklar ve acılar güverdi

Yer küreden kopmuş bir coğrafyaydı sanki

İşkencelerin tanıklığında

İnsan insana yabancı

Demo/krasi kılıklı

Burjuva haspanın zevk çığlıklıklarında

Acımasızca katledildi

Masum insanlık

İnsanın celladı

Yine insandı

Biri aç ve onurlu

Biri alabildiğine tok ve onursuz

Zifiri bir karanlık çöktü yaşama

Emek yenildi

GEÇİÇİ,

Sınıf yenildi

GEÇİCİ,

Umut asla yenilmedi

Pes etmedi direnme

İNSAN olabilmenin

HALKLARIN en güzel yanıdır

Yenilgilerden umuda

Azimle evrilme.!

Sesleri büyük kâbus olanlar

Tarihin tozlu ve kanlı sayfalarında

Çöplüğünde koktular,

Küçüle küçüle unutuldular...

Unutturulmak,

Sindirilmek için katledilenler

'se

Boyun eğmediler

Ne kara cellada

Ne de soysuz zulmüne

Tarih tanıklık etti

Baş eğmemelerine

İşkence de devleşip,

İdam sehpasında

Tabureyi tekmeleyen yiğitler

Ölüme elense çekip,

Aralayıp güneşin perdesini

Tarihe

Silinmez

Kalın ve derin bir çentik

Güneşe güleç bir sürme çektiler

Küllerinden doğup her şafak

Kavğaya ve

Barışa

MAVİ ve YENİLMEZ

Binbir tohum ektiler,

Her tohum

Ve anıları dipdiri

Bir bir yeşeriyor

YE-ŞE-RE-CEK...!

karaeylül2019