Taşeli Platosu

yıllar süpürdü arda kalanı yutkundum bağrımda yanık türküleri hele o kara gözlü kız, deldikçe yüreğimi seni özledim toroslar'ım, seni

başımı önüme eğsem gözlerimi kapatsam uzanır kucağımda kıvrım kıvrım göksu taştan ekmek başucumda İnsanım saf mı saf duru uzaklarda başım ağırır içim cız seni yaşarım taşeli platosu seni

sılaya hasretın güzel bir anlatımı ne kadar yaşadığımız yerin keşmaekeşliğine
alışmağa çalışsakta bazen bir meyve
bazen dostdan gelen bir selam yada bir türküdeki nameler
alır götürür bizi oralara farkına bile varmayız ama yüreğimizin ince bir sızuyla kavrulduğunu hissederiz bu şiirde benim yüreğimi cız etti tebrikler kadir kardeşime bize oralara hayalide olsa o günlere gönderdi

kutluyorum bu güze şiiri

öksüz bıraktım yabanda kendimi seni özledim toprağım seni çocukluğumu bıraktığım andız kokulu dağlarım kutlu bir ay gibi, mevsimlerden iz düşer içime seğirir sağ gözüm kar çiçeklerine seni özledim toprağım seni.

çöreklenir içimde bıraktığım mezar dedemin mezarı, annemin kalbi babamın kemanı duvarın süsü şimdi tepemde yaban kuş sürüsü kalbimi götürür seni özledim toprağım seni

tebrik ederim

çok güzel bir şiirdi

yüreğine kalemine sağlık abi

Sayende bizde yaşadık abicim platoyu içten vegüzel olmuş şiirin Tebrikler😊👍