Tavşan Çığlığı

kalemi elime aldığımda ,

düşünceler geçer alnımın hizasından

bedenime paralel

hisler geçişi başlar.

tutulamaz hızları kesilmeyen

bir tarama başlatırım;

yerini bilmediğim birikmişlerim

dökülür bedene bürünür gibi

kalemimin ucundan

düş yorumcusu mısralara.

beyaz sayfada siyahi karakterler

ne anlatır kime anlatır bilinmez;

bir şizofrenin düşleri kadar tanımsız

ve bir tavşan çığlığı kadar sessiz

......

sonsuzun sonudur bu biçim.

özne ile başlar

yüklem sensindir her zaman.

eğlence kiminse kimin,

sende birikmiştir faturalar.

....

yazarsın.

yansırsın aynadan yansıyan ışık misali,

kusarsın bir parazit midende dolaşmış gibi.

....

beyaz sayfada siyahi karakterler

ne anlatır kime anlatır bilinmez;

bir şizofrenin düşleri kadar tanımsız

ve bir tavşan çığlığı kadar sessiz