Tecelli

kapat perdeleri,dışardaki aydınlığa
alıştım nasılsa,içerdeki karanlığa

o korkak kaçışlar kol geziyor sokakta
sarhoş hayaller,dizlilmişler bak ayakta

rotam meçhule doğru yelken açarken
fırtınaya tutuldum,kaderimden kaçarken

mihman bile olmadı ki mutluluk tahtıma
oldum olası güvenmedim,zaten bahtıma

sol yanım kıvılcım,otağıma od düşeli
sağ yanım telaşta,bin umutla döşeli

ayrılığı ezberleyen şiirler yorgun
toprağımdan filizlenen,çiçekler solgun

adım başı kıyamettir,bastığım taşın
görmediği dert kalmadı,şu talihsiz başın

eyvah!tehlike çanı çalıyor demektir
yılanın maksadı,ruhumu zehirlemektir

ne tarafa baksam,düşer yüzümün şavkı
derin oymuş gözlerimi,feleğin çarkı

kor düşen yüreğimin,hazandır yaprağı
gözyaşlarım sulamakta,susuz toprağı

pervaneye takılmış,bir güle benzerim
saçımın ak tellerine,ahlar dizerim

boğazımda hıçkırık,kör düğümlü yumruk
salaş bedenim gezer,ortalıkta savruk

gözlerim ağudur,gönüllerden hep ırak
aşkım ister yapış yakama,ister bırak

ayrılık zordur,gölgelerle savaşırım
elbet bir gün yalnızlığa da alışırım

dudaklarım ağu içti,aşk çeşmesinden
uzaklaşmak kolay değil ki,cilvesinden

şimdi hayallerimdir, bana tek tesellim
tanışıp,ağlamakmış aşktan tecellim

bahçemde iki tomurcuktur,coşkularım
onun avuntusuyla,dolar avuçlarım

kuşandıkça zırhımı ,aşksız yalnızlığa
sakıncası yok,sarılırım boş yastığa

cesaretle çıkardım sırtımdan bıçağı
kovdum izinsiz kalbime giren kaçağı

uçarken sakatlanan,kanadımı sardım
hayatımın değerine,biraz geç vardım

zulüflerimde çoğalan,akların yası
tecrübeyle sildi,alnımdan kara pası