Tek Çare

Toprak attım üstüne
Bedeni gülümsüyor gibiydi bana aşkın
Sonra kapkaranlık dünyamın
Kapkaranlık gözlerine baktım
Acıları intihar etmişti yalnızlığımın

Çok bekledim o vefasızı
Öyle bekledim ki
Yağmurdan sonra açmasını dilediğim güneş gibi
Öyle çok bekledim ki
Tuzlu gözyaşlarımdan sonraki kahkahamı beklediğim gibi

Ölüm tarihini kazıdım gönlüme sevdanın
O yâri öldüremedim bari sevda ölsün
Elleri pamuk gibiydi, bir kez olsun dokunamadım
Gözleri cennetin kardeşiymiş meğer, gözlerime dokunamadı

Şimdi yalnızlığımın sessizliğindeyim
Önceleri çığlık atar, burada olduğunu
Benimle olduğunu kanıtlardı
Artık sesi çıkmıyor, çok yıkılmış zavallım
Benden bile çok yıkılmış ki
Kendine deva olamıyor

Hasret ellerini uzattı
Kırışmış elleriyle ellerime uzandı
Tutmaya korktu ellerim hasretin ellerini
Alışmak zorundasın dedi sonbahar
İlkbahar gelene kadar yaşlı bir hasret
Vefasız nefretten iyidir
Korkarım, tutamam hasretin ellerini
Ben yârimin pamuk ellerini tutmaya niyetliydim
Pamuk şekerini sever gibi sevmeliydim pamuk ellerini

Şimdi dudaklarım titriyor
Kar mı yağmış üstüne?
Hayır!
Ağlamak ruhuma çökmüşken
Dudaklarım titremekte haklı
Öyle çok bekledim ki sevdiğimi
Ondan sonra hiç kimse çöreklenmedi kalbime
Öyle bir unutulmuşum ki
Kayıp aranıyorda bile çıkmıyor adım
Öyle bir kaybolmuşum ki
Kendim bile bulamıyorum kendimi

Toprak attım o sevdanın üstüne
Sonra bir baktım toprağa ektiğim çiçeklerin hepsi filizlenmiş
Gözyaşlarımla sulamıştım hepsini
Gözyaşıyla beslenen çabuk filizlenirmiş
Tıpkı aşkım gibi...

Artık ağlamak yok sevgilim
Ağlamak yok
Şemsiyeler yetişemez oldu imdadıma
Yok
Ağlamak yok sensiz
Hasretin elini tutacağım
Hayallerim bastona kavuşmuşken
Eli kırışmış hasretin kırışmış ellerini tutmak sevabımdır

Hayallerim de yaşlandı demem o ki
Bakamam kimsenin gözlerine
Gözlerimde çocuksu hayallerim film şeridi
Bembeyaz saçlarına papatyalardan taç yaptım hayallerimin
Güzel ise böyle
Sevmek hakkıdır umutların
Ölüyse böyle sevda
Fatiha okumak tek çaredir artık...