Tek Kişilik Geceden Tek Kişilik Güne

Tek kişilik bir gece, yalnızlığın koynunda
Karartılar içinde, beyaz güller sessizce
Ağlar iken korkuyla, dallarının boynunda
Geceyse gülümsemiş, olanlara densizce...

Bir havuzun başında, şafağa nöbet tutan
Suyun raks edişleri, ışık gösterisinde
Hayalperest bir adam, her gece yalnız yatan
Dalıp gitmiş sulara, gönül penceresinde...

Ak düşmüş saçlarında, ışık ile uyum var
Yıllar eskitmiş onu, feleğin çemberinde
Hayat denen sahnede, türlü türlü oyun var
Hepsi bir şiir olmuş, duruyor ezberinde...

Can karışmış zifire, kıssadan hisse ile
Kaşla göz arasında, açılmış enginlere
Kızıl günü beklerken, gece de gelmiş dile
Karanlıklar ne yapar, yüreği zenginlere...

Adam susup dinlemiş, sessizliğin sesini
Entürmantal bir müzik, kulağında inlerken
Bulutları aramış, tutarak nefesini
Soluksuzca ritmleri, bam telinde dinlerken...

Cebinde bir lira yok, anılara sürgünde
Hayatın çöplüğüne, koparılmış atılmış
Çelik gibi bir yürek, tek servet doğan günde
Gece bakmış haline, o da güne katılmış...