Tek Kişilik Hüsran; Yalnızlık!

Karanlık dost,
Işıktan küheylanlardır yıldızlar
kendi yörüngelerinde savrulan
sancısı ise sende..

Günden kopan çığın önünde
güne koşan avare çığlık gece,
gizlenir döşünde hayatın nal sesleri
binbir gaileyle tende..

Genel girdilerden damıtılır özel çıktılar içine
ne kadar çoğalırsa çoğalsın iç naralar
Duyanını bekleyemezsin hiç bir yerde

Yeisleri döv
Ez içinde parçala

derde büryan olduğunda bile
en azından kalabalığa karış
lebini unutursan unut!
Ama gözleri unutma
hayatın pandonimlerini izle ..

Düşünürsün
düşünürsün
düşündüğünle tartarsın

ama dersin ki
''ulan bozuk kantarsın!

Aslında!
Öyle bir alışveriştir ki hal hatır sormak;
yorduğun kadar yorulur, sorduğun kadar sorulursun..

ötesi hüsran.


kurşunsuz yaralar dil,
tek başına vurulur
tek başına ölürsün.

tek kişilik bir oyundur yalnızlık..