Tek Kullanımlık Hayat

"akıp geçen"


çengelinde akrepler
yelkovan ayrılık der
tiki gitmiş tak altında gövdem
bugünde tutsak hayat
tut ki yarın doğmuşum
dünleri silerek
yine gölgem kayıp
takılı geçmişin çelmeleri ayağımda

"arta kalan"


gülücükler giyinir her sabah yüzüm

/oysa bugün günlerden hüzün/


artıkları asılır çeker çehremi
güneş batar gözümde
hayat karartı bırakmada
silebildiğim kadarı yüzüm
kalanı yalancı mimikler
kır aynayı!
tuza dönsün
ki
yara külünden doğsun


"gülümse"

aradığımız çorba sıcağı
sofrada
eksilmezdi kavga
rengini bilirdik geçmişin
damakta hala tadı
.
.
tek atımlık
cümle kalmış dudakta
ve yürek