Tek Yıldızlı Gece

ben sessizliği duyarm gürültüye sağırım
orda güzel bi senfoni var şefleri yalnızlık
ve müzisyenler küçük umutlar.

akustik nameler sarıyor gün batımını
köşeye dönerken aşk sokağının
solasını atıyor ihanetler.
ilerliyorum loşluğunda
gözyaşları ayak izlerimi bırakıyor
gece kör ebe oynarken ayağım kayıyor sensizliğe
elimdeki ipi sallıyorum Ay'a
ıskalıyor bir yıldıza.
ve gökyüzü kadar gecemi
küçük bir yıldızın ışığında yaşıyorum
..
cümlelerimi mumyalıyorum artık
o tek yıldızlı gecelerimde.
gidişlerini hafızamda siliyorum
anıların ayağına takılıyor
yine canlanıyorsun..

bir oyuna yazılmıştı bizim hikayemizde
ben üç noktaların sembolü iken
sen virgüllerin kurbanı!
söyle!
kaç kere nokta basıp hayat senfonime
umut ekleyeceksin?
söyle!
kaç defa daha sevgi maskesiyle kalbimi alcaksın
ve kaç defa daha ayağım kayacak sensizliğe,


bırak bir perde daha çekilsin
insanlık huzurunda.
nefret alkışlansın ayakta
sevgimi de alıp uzanayım
tek yıldızlı gecenin koynuna..