Tekerleme

Göğsümdeki alev kandil olsa geceye
Ve düşse ayrılık, her açık pencereye.

Çıksa herkes baksa bulunduğu delikten,
İğne başından ipin geçeceği incelikten.

Görse ahvalini, bir ayna karşısında,
Yaşadığı hayatın, hemde tam ortasında.

Anlayacak ki bunu, oyunudur susların,
Cin, dev yada cüce, en derin korkuların.

Tanrıya ulaşma çabası, sarar eteklerini.
Çoktan kayıp etmiştir, etekte zillerini.

Bir guduvet çehrenin aslına razı olsan,
Göreceksin kimdir, gözlerinde bağıran.

Onu gördüğün anın ertesinde hayatın,
Yeniden başlayacak üstünde bayatın.

Anına yardımı olsun diye derin gülüşlerin,
Sardı gereken ne varsa üstünü düşlerinin.

Bahar hep tadını almalıydı senden,
Hüznü emanet gibi, kalmalıydı sende,

Esmer bir şeker tat verdiğinde hayatına,
El sürmedin kimsenin siyah ve beyazına.

Oysa gitmek emirdi, yaprağa sonbaharda,
Değilse, her ağaç ağlardı rüzgarlarda,

İlklerin olduğu gibi sonları da bileceksin,
Bilmiyorsan bile bir gün, öğreneceksin.

Göz yaşı kıymetini kaybettiğinde bile,
Kimse gelmese de, ağlarız yine seninle.

Yak güneşleri benle, ayları söndür.
Kaçalım hasretten gün bu gündür.

Şehirleri örtelim üstümüze kalalım,
Biz gidelim, adımızla hatırlanalım.