Tekerrür Aşk

Söktü şafak bir kere daha,
Beklenmedik bir anda, doğdu güneş.
Beklenmedik bir rüya daha,
Şakağımın tam ortasında,
Büründü suretine tüm içsel hislerim.

Bilinmez beklenmez gelinecekler,
Biraz avuntu biraz umut dolar sadece,
Binbir heyecanla atar yürekler.
Neresinden baksam görünür,
Mıhlanırcasına serpilir zihne,
İsminden gelen tuhaf melodiler.

Tabiat olduğundan renkli şimdi.
Çiçekler ayrı ayrı tanık olur...
Çiçekler aşkı fısıldar doğaya.
Öyle ki akışkan tuhaf süreç,
Kim bilir? kimden gelecek ilk kelimeler

Arzı zor bu serzenişin, itirafı da...
İsrafı kolay bu zamanda,
Pam pak duyguların maddi tuzaklara...
Görünen bunca rüya hayra mı yorulur?
Bu yürek bunca birikenle çokça yorulur.

Bir kere daha göründü kızıl alev.
Bir tekerrür yamacında duygular.
Unutulmuş, yitirilmiş, eskimiş aşklar
Bunca zamandan sonra, hesapsızca!
Yazıldı tekrar aydınlanan şafağa.

Hükmü yok sevmelerin,
Tedbiri mümkünatsız sevginin.
Anın ötesinde, hızlıca gelinir,
Acı ile umudun kesiştiği mekana...
Yani;
Kapkara sevdanın dolaştığı,
Yaşamın en gizli odağına
Ve tekrar gelinir.
Tekerrür eden aşk,
Böyle bilinir.