Telefon Görüşmesi Hade Öptüm

Sen ancak ölümü öpersin sevgili,
bir cami avlusunda,
herkesin içinde.
Beni çok sevdiğin için değil,
bir daha göremeyeceğin için
özleyeceğin için de değil,
o öpüşün biliyorum.
O anki bir şovmenlik;
duran kalabalığa...

Sen ancak ölümü öpersin,
baharda çiçek olan poratakalın,
yazın meyveye dönüştüğü bir mevsimde.
Sararmış, soğuk 25'lik bedenimini.
Dudaktan da öpemezsin,
onca kalabalığın içinde.
Yine de bir bilsen bende neleri öptüğünü,
bir tanrının yalnızlığını...
Karaya vurmuş bir balinanın çaresizliğini...
Sen bende bir tabuta sığdırılmayacak yüreği öpeceksin...

Sen ancak benim ölümü öpersin,
zaten başka türlüsüne izin vermem sağken,
bu kadar boşluk olmuşken yüreğimde....