(Telefonda Sen)
Özür dileyecek yüzüm kalmadı
Yerini inan ki kimse almadı
Ne ettimse şu sol yanım dolmadı
Affeyle diyorsun (telefonda sen)
Ne olur kapatma azıcık dinle
Hayatın anlamı meğer seninle
Mutlu olmadın mı sen hiç benimle
Affeyle diyorsun (telefonda sen)
Gayrı akıllandım ben çok uslandım
Her gece yalvarıp hakka seslendim
Sensiz yağan yağmurlarda ıslandım
Affeyle diyorsun (telefonda sen)
Gülüşün hasretim özlemim sesin
Sinemi ısıtan o gül nefesin
İnan ki yok senden gayrı hevesim
Affeyle diyorsun (telefonda sen)
Dua edip boyun büküp aradım
Meğer senimişsin benim muradım
Sert çıkarsan dinmez gönül feryadım
Affeyle diyorsun (telefonda sen)
Günaydın şairem sayın Emine hanım! ...Her zaman ki gibi enfes bir şiiri bizlere okuttunuz.DOLAYSIYLE DE KUTLAMAYI DA HAK ETTİNİZ.Bir tövbekârın ağzından yazılmışı canlandıran bu konu dilerim ki gerçekleşsin.Aşkta ihanet kadar insan ruhunu felç eden olay yoktur.İslâmiyette mundar diye bir kelime vardır. kesilmeden ölen hayvan leşlerine verilen sıfattır.Bu gibi lekeleri kaldıransa,sahtesi olamayan sevgidir.Seviyorsan kahır çekersin,yoksa Selâm ve sevgilerimi sunarken,yine sağlık dileklerimi sunarım.Sessiz Hatice'mi de unutmadım,her ne kadar o beni unuttuysa da,onun da gözlerinden öperim.Dedesi..Çiçek...İzmir.