Tenim Çürüyor

''Yalnızlığımın bekçisidir tutkum
Tenin soğurken mezarının başında...''

Ölesin mi geldi şimdi yüreğimde
Yaşamadan kalasın mı tuttu sevgimle
Hayat gözlerimden damlayanların akıntısında geçti

Sürüklendim...
Sensizlik zehrini damıtırken içime...
İçim içinden geçti...

Sus dedim çoğu zaman
Susmasını bilemeyen serçeleri ,gözlerinden seçtim.
Yaşamak istedim her şeyinle seni
Yaşamayı seçtiysem
Suç benim !
Sen gitmeyi seçtiysen
Giden benim sevdiğim...
Suçlu ?
Sen değil...
Sensizliğimi tutku halinde yaşayan benim...

Gözlerini aralasan da baksan bana
Ebedi uykundan uyandırsam seni
Sevgimi sensizliğin temeline kursam ne ki
Seni yaşıyorum yine , köle gibi hasretim nefesine...

Biliyorum , görsen beni bu ne hal dersin içinden
İçim geçmiş , uyku halinde düşlerimden
Sen geçmişsin hayatımdan
Daha ne olabilir sanki
Saçım karışmışsa sakalıma
Aklar düşmüşse bu genç yaşımda
Sensizlik ağır geldiği içindir , bilesin

Takvimler vuslatın habercisi
Düşlediğim aşk ölümün bekçisi...
Kimse bilmesin desem de
Gözlerimde seni görüyor her gelen
Acını anlat diyor beni şair zanneden
Kalemimi kırasım geliyor o an

Paylaşmaktan korkuyorum artık
Karalamaktan
Karaladıklarıma ses olmaktan
Aşk sandığım yalnızlığımdan
İçimi doldurduğum toprağından
Bir parça üzerime at ne olur
Tenim çürüyor ...
Beni de göm yanına ,ne olur...