Terbiye Çisentisiyle Platonik İstanbullu Olmak

Çamurlu ve uğursuz ellerimle
beni diri kıyım sabırsız başlattılar
bunları yazmaya mecbur bırakıldım,

katil balina olarak
evimde kontrol etme isteği,
soruma cevapsız,
durulduk bir bakan var mı diye,

yedinciliği hiç unutmadım,
kan görmeye dayanamayan tarafımı,
animatör kardeşlerle sunduğum kıytırık bozuntuyla
yetmediğini teneke kutuma koyup yolladım peşinden

ağı kopar
kirli çamaşırlar ortaya dökülürdü,

sefalet çileğini tadamadan göçüp gitti uzaklara,
henüz olmadığı yerlere kaçamak yapıyor,
peşindeyim
gür sesli,
cam kıran oturmuşluğun

saat kurarak okumak sonlarını,
platonik istanbullu,
koridora dair,
en pahalı tablosunu bağımlı bir sanatçının

o vakitte oynaşmaya başlanırdı,
çocuklar yatarmış gibi yapıp seslere gülüşürlerdi,

haklaşmaya doğru ,
hurdahaş olmuş vaziyette,
ulaştırılmadan pert olacağını
biliyordum,

kusursuz adreslerde bulunurken
bir kanadım eksik
kalbimin alıcılarıyla oynamaktayım

bilhassa hoşuma gidecek olan geri baskınlık,
çok iyi evliliğe bir davet,
sonunda yaşlılık hali karizma
önlem olarak hiç bilgi yok ki terkedeyim oyunu,

nezaket, kasap havası almak istedi,
buna hepimizin ihtiyacı var

tanık olduklarımı dile aktarmak ne kadar zorlasa da,
eğlenceli başlayan
yine karanlığa giden yolculuk benim yüzümdendi,
ama edebiyat gayet ışıksızlığı bile öğretti

beni desteklemek zorunda da değillerdi,
terliydim ve kokuyordum,
düşmanım düşük yaptığından beri başka günahım yoktu.