Terk Edilmiş Çekirdeklerin Merkezinde

Cılız seslerin yankısı,
dengesizlik
hepimizin bir adı var
uykudan uyanınca uluslar üstü,

mercek ve güneş ışınlarıyla,
ibranice
konuşmak,
içine düşmeye başladığım boşluklarda koklaşırım,
siyahi bir çocuk gelir utandırmaya beni,

otobüs duraklarında kimse öpmez yanağımdan,
yağlı boya gibisinden sıyrıklarım,

evvel evvel
evet
bir zamanda duyulur sesler,
hepsinden de saklanırken tepemde,

isilikler çıkardım günlüklerimde,
akıllı biliniyorum
renksiz yazdıklarım
her insanı sevdiğimden,

andıklarımla revü kızlarında
kimisi çok havalı,
başları destansı,
yeter bile,

süreç erozyonunda ahşaptan güçler,
iki metre çaprazımda
şapkalı bir adam içki içiyor,

zehirli mesajlar veriyor bana,
ortalık karışık leş yiyen bakışlara bırakılmış,

arşivlenmiş
araştır bak
milyonlarca kelime,
sahipsiz oralarda
unutulmuş oralarda,

post bir hippiden
sonra punkçılardan
melezleşen tüm öğeler,
saygı duyulmayı bekliyorlar,
derin akvaryumlar inşa ederek gösterişli,

çakıltaşlarında oryantalist bir nesne,
giderek artan bir şiddet hakim,
vicdansız ilaveli,
rüştünü ispat eden her genç gibi,

olduğum yerde duruyorum,
geceleri senfoniler,
inatçı saygılar
sulak alanların peşi sıra,

tesadüfen görüyorum bir de
terk edilmiş çekirdeklerin merkezinde..