Terk Edişim Yakın

bırakın akıldan uzak muhal halleri
bundan mütellevid sinirim yapıştı tenime
sakın sorgulamayın
köşeye kıvrılıp yatayım
çekin yüzsüz, yırtık basma perdeleri
tozlu asık camların yüzüne, yüzüne

zaten odayı terk edişim yakın


kanma sakın dillerde aşk olan edalı güllerin
kapı önlerine geçit vermemesine
duvarlarda yığılı dişil taşlar yer ile yeksan
birikmiş derz aralarına pasaklı ,tasalar
dik dursa da beyhude
yürünmüyor hayat yolunda
kimsenin üzerine basmadan

zaten mahalleyi terk edişim yakın


istifra ettiren kambur zaman
bunca çılgın itham neden
eden bulur evvelinden
bir avuçluk topraktan
çıkarma hıncını sen

toprak ıslak,
toprak çürümüş
daha ilk yağmurda
cıvık cıvık insan

yastık altı sesler sıkışmış
zılgıtlar, küfürler , tren sirenleri ,fahişenin çığlığı
parçalanmış dimağı her ve hiç intifada

zaten şehri terk edişim yakın

biteviye kurnasını yılan yalar
tespihe dizi dizi dizerler
yalan sözleri
gardım açık
sırcı yastıklar bilirler kafamı yastıklara gömüp
beyazlara gizlice kara şiirler karaladığımı
sonrasında, ateşimde yakıp
alevin endamına ağladığımı
siz farkına varamadınız hiç benim yazdıklarımı

zaten şiirleri terk edişim yakın