Terketme Sanatı

Bırak şarkı söylemeyi kadın!
uzatma artık
topla eşyalarınıda, git bir an önce
eskitme sana olan hediyelerimi
zaten alırsın kendine yenilerini
fesleğinide al, dokunmasın kimse kokuna
hissetmek istemiyorum geçmişini
zira izi yadigar kalmasın yüreğimde

Merasime çevirme gidişini kadın!
hızlandır artık hareketlerinide
mesai harcanmasın benden yana
hem kimse istemiyor veda etmeni
veyahut ağlamanı, bilirsin belki
ayrılık can yakmıyor bilakis can alıcı bugünlerde

Unutmadan kadın!
dokunaklı bir şiir yaz en kısa zamanda
biraz beni
hep kendini anlat, her zamanki gibi
ayrıntılarda sevgiyi serpiştirmeyi unutma
imgelerede kat aşkın hikmetini
yer yerde özlem ekle
duygu ekle
acı ekle
sakın ama sakın aşkını, nefretinle birleştirme
doğuştan varolan şefkat birikintilerinide sona
sonlanmasını istemiyormuşçasına akset,
bildiğin en bilinmez kelimelerinle

göreceksin
ağlayacak tüm okur -gözler nemli
ve tüm edebiyat çevresi seni konuşacak
seni anlatacak
ama şiir bir müddet sonra
sıradan olacak
tozlu raflar imdadına yetişsede
hizmetçide bir müddet sonra soğuyacak
ve göreceksin
bir tek sen kalacaksın, kendinle
ama yalnızlığın bile senden korkacak
ecel ve ölüm gibi yakın olsanızda birbirinize
cennet ve cehennem misali uzak olacaksınız birbirinize

Üzülme!
kış uğramadı daha bu semte

Semt..

kendi halinde