Tesbih

Sıyrılan iklimlerin gelgitlerine genleşiyor

Siyahın tozunda vakit.

Sarı’nın aynasında yeryüzü içen gölgeler,

Soyar hüznün başağını ruhuma.

Sine sine yağan yağmurun esintisi rüzgar,

Sonradan üşür hep kokladığım düşe.

Sadece susmuştuk oysa,

Su nehirleştiğinde odadan odaya.

Sıkı sıkıya ki yüzüm güneşin sırtı

Sanki ıslağında damlası sağanak doku.

Sanmıştım ya da,

Sanıyor olmalıydım ki,

Süzülen şiirlerin ateşinde inanç,

Seferler kuşanacak gül atımı karanlığa.

Sisin mavisi uykumun soluğu,

Silinmez yarım.

Saçımı okşuyor gizli tortuda gün.

Sarsıyor düşümü durmadan korkuya.

Sancının ortasında ağu telaş,

Seyrek kaçışlarımın ağzına sır.

Sivriltirken gecenin ucunu,

Sonsuza ayarlı kalemimde,

Sadece bir kelime,

Tesbih.