Teslimiyet

Ben,
Sensiz yaşayamayacağımı anladığım anda
Sen yoktun hayatımda

Yorgun değilim hasta da değilim ne de umutsuz
Ve çaresizlik içinde kıvranmıyor bedenim
Artık şafak peşinde koşmuyor sancılı gecelerim
Bu bir teslimiyetin öyküsü sevgili
Off offf offfff
Offff sevgili
Duyabiliyor musun bu bir inançsız isyanın naif esintisi
Çarpıyor suratıma sayfa sayfa
Naif oldukları kadar utanmazlarda
Beklemek, geleceğini bilmek için değil de ummak için bile değil bende
Ahh sevgili,
Rağmenlere sunacak tek bir hayalim kalmadı ki elimde
Hani, cennetten haberci rüyalarım vardı
Yoklar artık
Bırakalı, huzuru saçlarına üflediğim yerde


Yağmurun yıkadığı o gökkuşağı ormanın bu iyi çocuğu öldü sevgili
Kir pas içinde kalmışsa şuan elbiseleri
Görmediğin içindir sen beni



Biliyor musun?
Başlamak yeniden
Sensiz yaşayamayacağımı anladığım anda
Sensiz yaşamaya zorlanmak
Yok sevgili
Hak mı bu?
Ceza mı?
Bilmiyorum ama
Bu bence yaşlanmak, ak düşen saçlarda anlamak zamanın aktığını
İçimi yırtan bu ölümsüzlük dışında, Doğumsuz sevgili
Ve doyumsuz bir daha sana
O halde
Yaşamak için savaşmaktansa
Evet sevgili
Bu benimkisi teslimiyet
Teslimiyet
En iyisi

Yaşıyorsam sararmış otlar misali
Çatırdayan kemiklerimden düşmanın sana yaklaştığını
Anla diye sevgili


YOKSA CEBİME SAKLARDIM AYAKKABI İPLERİNİ
AĞZIMI DİKMEK YERİNE