Tevbe/yöneliş

Artık yürümek lazım
Bu kör bataklık düşünceler
Derinden derine bağlar
Zaman bitikçe, biten göğe yükselen
Bir sarmaşık aklım
Uzayın göğü nere
Nereye doğru uzayacağım...

Saymadım
Bu afyon kokan beyaz sayfalara
Sardım aklı, eylemi
Bir adım atayım dersen
Süt beyaz sayfalara daldım
Ne kadar kör kalıyor insan
Her an her saniye bilse
Bin yıla beldel
Bilmeden
Bilemeden mi geçiyor böyle
Yok hayır itirazım var
İçime kök salan yalancı sanrılar
Çıkarmak istemiyorum çünkü bir
Şiirkolik, boş laf ebesiyim
Biliyorum doktor hastalığımı
Bunlar kurtarır mı ukbada beni
Hayır değil mi?

Boş bir havaya ne yüklersin
Rotası olmayan bir sürü kelimelerle
Yelken açmışım
Bir tatlı söze bir bakışa
Tüm mal varlığım bu sözleri dökerim
Acımam
Boş şeyler neye acıyasın
Acısaydı için bu kadar peynir gemisi
Yürütmezdi sözlerin.

Evet,
Bildin değil mi?
Kaçıncı söz verişin
Hakkın kelamı dururken önünde
Sen hala şeytanla nefsine
Selam demede...

Tevbe et ve dön kendine
Seni yaratan Allah'a
Evet biliyorum
Yeniden hatırladım artık
Bin pişmanlık
Allah'a varıyorum.

(Ekim 2010 İstanbul)