Tırpanla Kazıdım Ciğerlerimi

Köle pazarında üç beş kişi,
çalkantılı bir tekerrürü daha kaldıramazlar

bilhassa ben,
tarafımı belli etmek zorundaydım artık,
asıl mesele
örüntüyü görebilmek bu ocak sınırlarında,

tedirgin konumda
boğazlanmayı bekliyorum geceleri,
geceleri efsunlu varlıklarla cebelleşiyorum,

viktoryen dönemlerinde dünyanın,
insanlar o zaman kuşkulu,
bana dünyayı öğreten bir böcek,
zaten denizlerden hep korkuyordum

atomal ağırlığım sonraları yıkıldı,
hiç öyle kötü hissetmemiştim kendimi,
buz gibi sularda yıkanıp kendime gelebildim ancak,

işte o köle pazarlarında kimse mucizelere inanmazdı,
guguk kuşları felaketin habercisi,
bulutların üstünde idam sehpaları,
tırpanla kazıdım ciğerlerimi
bu sövgüden sıyrılmak için,
en ciddi yüz ifademi takınıp
kanamamın durmasını bekledim,

ölmek, yasaların artçısı,
sürekli tasalanmayla ilerleyen bağnazlıktı,
bana kütle kazandıracak hiçbir şey kalmamıştı dünyada,
geniş boşluklarda burgaçlarım,
beyaza kesmiş bir yüzüm vardı artık.