Tohum

Mucizeydi her yaşadığım an seninle
Ak sakallı dedeydi aşkın
Mesela
Hiç hasta olmadım
Elin elime değdikten sonra.
Buğday başaklarına değen yeldin sen
Sendin Ağustos'ta inciri erdiren
Nehirlere kavuşan küçük dereler gibi
Karıştıkça büyüdüm nefesine
Suladım çorak tarlalarımı
Sevgi büyüttüm
Çiçekler ve en çok da gelincikler
Beyazında ışıldardı kırmızım
Sonra karardı gökyüzü
Çamurlara düştüm
Sen beyaz kanatlarınla yükselirken
Ben avucumda kalan son tohumu
Toprağa bıraktım
Çürürken bedenim
Bir ağaç yeşerir belki
Bin yıl yaşar
Gövdesinde hasret
Dallarında sevgi