Tohumun Babatomisi

bir tohum ektin
toprak verdin ona ayaklari yere bassin diye
soguktu teni gunes verdin
susuz olmaz dedin birde yagmuru ekledin
eseledin buseledin
nefes nefese kaldin
nefesinden nefes diledin omurlere
onlara bir dunya emek verdin


bir tohum ektim
once sevdim
once sevgiyi ogrensin dedim
ogrenmeye baslamasi gerekiyorsa
once sevgi daha once sevgi
ilk once sevgi
sevgiden baslanmaliydi
oyle ogrenmistim

konusmak nedir bilmezdi lisan ogrettim
millet tarih cografya hepsinden sinifta kaldim
matematik biyoloji fen abur cubur yedim
edebiyati sanati aski ogrendim
kaderden aldim gorevimi
bas ogretmenin benim

ardinsira uzaklasirken ucusanlar
koklensin istedim madem bunlar ucamiyorlar
avcumdaki bahceyi ve guguklu yuregimi
birini o na digerini kendime emanet eyledim
madem beraber ciktik bu yola
-hissetmek beklemek ve dokunmak
yasamayi anlamak ve yasamak-
bu bir ilan-i sirrim di
her gece uyumadan once
bu sarkiyi fisildadim kulaklarina

bir tohum daha
imkansiz da sinir tanimaz esitlik
her birinize ayri ayri ozen gosterdim
nice oksuzume nice yetimime
sabrin denkleminde mantigi esir aldim
dakunamadi yabanci otlar ozgurlugunuze
once ozgur dogmak gerekti
sonra olum kalim
bunlar neye denkti
bence bu bir esitsizlikti
bu konuyu ogrenemedim
iyi ki
ogretemedim



bir tohum daha
yan yana omuz omuza
gucun doruklarina yalniz ulasilmaz di
mutluluk ise
mutlu etmedikce anlasilmazdi
anlassin tanisin arasin
ulassin istedim

onlarca tohum ektim avucumdaki bahceme
bir gun telaslanmadim
hicc yorulmadim
onlari oksamaya gelirse ruzgar
once ruhumu alir yanina sonra dokunur basaklarima
once oper kelebek benim basaklarimi
gun devam edecek ise
ki bu muhtemel olan tek tahminim
olasiliga birakmam
once benim basaklarim mutlu olmali
sonra mutluluklar
bundanda eminim ki
yine basaklardan dagilacak tum dunyaya

bahar oldum kis oldum
ama hic yaz olmadim
olamadim
renklerini hic yesilden sariya boyamadim
sokaktaki sari kedi
evet o gunesti

(robatta kiydim gubrelerini
bogazdan gemiler kaldirdim
nice imparatorluklar devirdim
ne siirler kayboldu karanlik tunellerde
destanlar yazilmazmiydi sadece o
evet sadece o
yemek yedirme torenlerinde
emek varsa bende verdim:)
buda isyanim
ozelikle bunu komediye cevirdim
her sacmaladigimda gulumsedim
onlarda gulumsuyor artik sacmaliklarina
ben onlara gulmeyi ogretmek istedim

inanci onlara biraktim tevekkulumu yaptim
cunki
veremeyeceklerim konusunda
bir muhattap bulamadim

milyonlarca milyarlarca tohum ektin
ask verdin ask verdin
ask verdin
ne bileydin
ama ne bileydin
bilemedin

bildin mi?

ben bilemedim
adaletsiz dunyaya bu kadar cocuk niye ya
hangimiz hukumlu hangimiz tutsak
hangilerimiz ya siz
siz ne ariyorsunuz burada
bunlari duyun istemezdim

14 Ocak 2010 351 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar (1)
  • 14 yıl önce

    tohumlar ektin, tohumlar ekildi, tohumlar ektik... ama kupkuru çorak bir çölde kötü olurdu, yemyeşil tarlalardan... amacına ulaşmış oluyordu böylece her şey, sanırım tek düşünce olmak... hangimiz amacını gerçekleştirmek dışına çıkıyorki, bu dünyada... tebrikler güzel bi şiirdi... saygılar..