Toprak Hüzün Biriktiriyor

Bir ölüm daha uğurlanıyor öfkeli omuzlarda
Toprak hüzün biriktiriyor aydınlığa inat
Siyah güller karanfilleri eziyor
Hangi yanımız ölüm bilmiyoruz
Sol yanımızda depreşiyor ağrı
Öfkeyle nefes alıp veriyoruz
Gövdemizin sinesinde bir sitem
Yarınsız sloganlar atıyoruz.


Vakit hayatın portresinde suskun çığlıklarda
Ekmek kaygısındaki evlere ateş düşüyor
?Yakıyor düştüğü yeri ah ateş'
Sitemkâr sızılarla başsağlığı dileniyor
Çerçevede bir gülüş siyaha sarılmış
Tabutlar taşınıyor denizaşırı hicrana
Kurşun politik açılımlar hedefliyor
Bildiğimiz tüm dualar infilakta şimdi
Al bayrağın altında Mehmet üşüyor.


?Dikilitaş' olacakmış askerim, dilinde isyan
Uğurlanan canları almıyor artık meydan
Beyaz bir kefene akıyor anaların gözyaşı
Kan bedelleri işleniyor yürek yazmalarına
İçli öfkelerin çığlıkları kulakları yırtıyor.


Aydınlık şafakların sınırsız gövdelerinde
Alnına ?şafak' doğuyor sevecen umutların
El yarayı okşuyor, dudakta ?tez gel yârim'
Saatler meçhul davaların dosyalarında
Pusulasız hınçların hedefini arşınlıyor.


Vurgunlar son tango/pusularda çiçek tohumu
Yaşamla sobe oynuyor tüm siyasi söylemler
Sevdalar kırık düşlerin parmaklarını okşuyor
Bir ah çığlığı ki ah, çıkar ilişkileriyle ziftleniyor.


Ölüm tespihlerinde pusatsız yangınlar dostlar
Mecal bırakmadılar isyan bayraklarını sallamaya
Kendi yangınlarımızın parmaklıklarında diş izleri
Yudumladığımız yalanların tabletlerinde riya
Yüreğimizin pimini çekti kirli elleriyle düşman
Düşlerimizin mezarlıklarına elbet gelecek bayram.