Tor'ba L'okman

Ormancı parkesi civan perçemi
biri sırtta elimde diğeri
bitkisel halat ile ulalı ağzı
(bu kındap)
içinde doludur numune
torbam olanlardan dar

ruhunu arıyorum ormanında lokmanın

derisi kızıl kuyruğu bedeninden enli
tilkisi ininden kaçmış zihnimin
dil pelesenk ağıza yapışır sözcük
ayaklarım gözlerimden ağlamaklı
uzuyor kıvrımı gidebildiği yere

kaydedilmiş geçmiş;
kaybedilmiş gelecek
gerisi ne kalmışsa artık
bugüne dünden ulak

kayar her defasında elden torba
içinden çocukluğum düşer
gülücükler
zeminde derin izler
umutlarım uçar göğe
savrulur karahindiba gibi
dere tepe ve arşa değin ormana
kalanlar

tütün
çiğdem
safran
acı kesen bereket ile müjde sunan ıtriyat

Lokman'ın eli değse
Hızır İlyas'ına kavuşsa
çam kokan yayladan
torbamdan hayat ovaya aksa
böyle değecek derman
geçecek ağrı serden
bir tek
vermesin Y(y)aradan
sineye sızı