Töz

/ Üç çocuklu bakireye
Bir masal anlattım bu gece
Ser verdim
Sefil düştüm fakat
Aynı gece vermediğim sırrımdan

Anıların paslı iğneleri
Peşi sıra batıyorken dudaklarıma
Mahkum edildi ruhum yalnızlığa .../

/.../

Karanlığa korkusundan
Bacakları arasına kıstırdı kuyruğunu sessizlik
Kırılan kaburgaların çatırtısında
Yarıyorken göğüsleri eller
Takdire şayan bir cesaretle
Dile geldi
Ucube görüntüleriyle tutsak edilmiş kalpler
Ve
Esriten kokulu tütsülerle veriyorlarken ilk vaazlarını
Tutsaklıklarına parmaklık kaburga kemiklerinin
Yayıldı iliklerinden
Dalga dalga
Cemaatlerine yol gösteren
O Kutsal mavi ışık


Kalpler!

Kadim dinlerin
Kadim bilgeleri
Bilinmez dillerin
Simültane tercümanları
Secde eden meleklerin
Kum yangınlarında kıpırtısız iken ruhları
Vecd ettiler koşulsuz
Gizli tarihin cam kırıklarına

/.../

Korku içinde uyanıyorum
Ruhumda öten çilli horozun sesiyle her sabah
Arkama dahi bakmadan
Kaçıyorum sonra
Bahçemde pusu kurmuş Kerberos'un trio tekliğinden

Yontusu yılanbaşı aksimi gördüğümde
Kapaklanıp içine düştüğüm su birikintisinde
Yok oluyorum kaçıncı kez kim bilir
Sorgulayan hiçliğimde

Bilinmez dillerden
Konuşmak istiyorum
Tarifsiz bir arzuyla karanlığıma

Özgürce ama!

Fakat
Yapıştırılmışken dudaklarım
Bir garip Necefli Maşrapaya
Dilime sustur kana kana içtiğim sirke ekşisi

Ve ben hala
Konuşamıyorum!