Tozduğum Zaman
Açmıyor dağların kırın çiçeği
Niye saklıyorsun bütün gerçeği
Zayettin ömrümde en güzel çağı
Rüzgarla savrulup tozduğun zaman
Gidemedim bu ellerden uzağa
Sen düşürdün beni türlü tuzağa
Bağın cennet olsa girmem birdaha
Adı'nın üstünü çizdiğim zaman
Bilmedim sahteymiş yüze gülüşün
Çağırınca koşa koşa gelişin
Kabusa dönüştü gördüğüm düşüm
Sırlarımı sana çözdüğüm zaman
Söyledi de garip gönlüm söyledi
Senin için kime minnet eyledi
Bu ahmet'i rezil rüsvay eyledi
Senin ellerinen gezdiğin zaman.