Trenlerin Ara İstasyonudur Elveda
kirpiklerin ucundan yakacaktım
yıldızları tek tek
gerçek, ağrı şeklidir
rüyalarına sızan
ondandır
gömleğimde büyüyen
çiçek bozuğu
kırmızı rüya lekeleri
bırak öyle kalsın
nasılsa kentin tüm güzellikleri
kirli öpücüklerin iz bıraktığı
yağmur biriken gamzelerde gizli
az toza toprağa bulansan
bazen ara sokaklara sapsan
kömür koksa parmak uçların
pis musluk sularında
gemiler yüzdürsen kağıttan
unutulmazsın
ama ikimiz de biliyoruz
aşkın zamanla alakalı geometrik bir hadise
ayrılığın ise
çok bilinmeyenli gitmek kalmak denklemiyle alakalarını
trenlerin ara istasyonlarına
elveda denildiğini
son yolcuların genellikle
iki durak evvel indiğini de biliyoruz
şaşılacak bir şey yok yani
ama ikimiz de biliyoruz aşkın zamanla alakalı geometrik bir hadise ayrılığın ise çok bilinmeyenli gitmek kalmak denklemiyle alakalarını
Ayrılığa duyulan kaygının yanı sıra getirisine kabul var ve elbette hüzün...
Sevgili kardeşim senin şiirlerini okurken bir sinema solonunda film seyreder gibiyim yani pür dikkat yazdığın bir satır diğer satırı aratıyor illede şiirin sonu dedirtiyor okuyana tabi şahsi fikrim kısaca şiir işte...
Emeğine, yüreğine , kalemine sağlık.
Sevgiyle kal.
Hüzünlüdür çoğu zaman tren istasyonlarında elveda. Hem bir şehirden gidiyorsunuzdur belki hem de bir yürekten...😅