Tuğyan

Züleyha'nın yangını salınmış,
Zikrim yaralı avuçlarımda titremekte;
Fikrime bir tuğyan düşmüşken,
Ruhum boşuna o kapıda beklemekte..


Kaç rekât keder eder bu dürdüğüm hayat,
Bağışla beni,
Huzurunda ondokuz yıllık ruh,
Nasıl da çürük, nasıl da bayat!..




ilk vagon,son koltuk