Tuhaf

bu hava tuhaf
nefes almak , yaşadığını sanmak
yağmur kovalamak
ıslanmış bir şehrin , uzak bir tepeden
yagmurlu ışıklarını saymaya kalkmak
tuhaf...

kör meyhaneciyle kuytu bir izbede
manası çok derin
anlaşılmaz
şarabımsı ittifaklar kurmak
tuhaf...

dökülmüş yaprakları harman edip
gizli harfler aramak
gün yüzü görmemiş bir geçmişe
akıbeti meçhul gelecege
sövüp saymak
tuhaf...

nemli bir aşkın arifesindeyim hissi
kapatılmamış hesapların agırlıgındayken
bakkal defteri yüregim
karışmış alacak verecek

hafta sonu mangallarına
irili ufaklı parçalanmış yüregimi koy
top sektir ,
ağarmış saçlarım ,kararmış gözlerimin arasında
denize kaçan her topun peşinden
at beni denize
denizde yüzüp sende boğulmak ...
tuhaf,
çok tuhaf...