Tuhaf Bir Şair

Vay Sevda Karam'ın şairi Alâaddin Soykan için

---

boynunun büküklüğüyle bilinir

yıkıklığıyla kalbinin

akasyaları sevmesinden aşklar çıkartır

onlara baka baka geldi bu yaşa

bundan dolayı pek zarif ömrünün dalları

akarsularda gizem bulmuştur

yürü yürü sonlanmayan yollarda

yorulmak ne, bilmemiş hiç

kendini yontmuştur baştan ayağa

kendini sınamıştır

ne de olsa kırsal kesim çocuğu

sosyete karşısında yabâni kalır

lânetler komprador burjuvaziyi

dikey tabutluklarında gaddar kentlerin

boğulsa da

uykuları pek hafiftir

ikide bir sıçrayarak geçirir

gecelerini

çünkü devran nâmussuzdur

o devran ki

döner durur yakandan yıkandan yana

hakperestliğin, haklılığın, hakikatin üstünden

geçer silindir gibi

imgelerin kesintisiz coşkunluğunda

inşâ ederken kendini

doymazcasına sevişir ütopyalarla

dobralığına diyecek yok

şunu sıklıkla söyler:

"muhteşem sevgiliyim ben

berbat bir koca"

kendi tercihiyle konuşlanmıştır

küresel sistemlerin tamamen dışında

böyleliğinden ötürü de

itilmiş-kakılmıştır, dursuz-duraksız

hemen herkesçe

karısı dâhil