Tükenen Umutlar

gecenin karanlığında kaybettim
sahip olduğum ne varsa
ne kadar acımasızmış hayat
ne kadarda nefret ediyormuş benden
umutlarıma sarılmak istediğim bir sonbahar akşamında
yapraklarını dökmüş kuru bir ağaç misali
bıraktı çırılçıplak beni


............................................

yok artık sol yanım hissediyorum bunu
acımıyor eskisi gibi
yüzümde sahte bir gülümseme
içimde limitsiz bir kin
gözümde deniz misali yaşlar
benliğimi kaybettim belkide

.............................................
binlerce kırıkla döndüğüm yasak sevdamda bırakmışım sol yanımı
halbuki sadece gidişlereydi biletim
dönüşüm yoktu
ne yazıkki döndüm
hiç bir dönüş bu kadar kanatmamıştı beni

.............................................
o an anladım sevgilim
umutlar tükenmişti
biz tükenmiştik
tükenen bütün umutlara inat
seni seviyorum