Tükeniş

Savruldu aşkımız döndü çöllere

Çareler içinde çaresizlikle

O gülen gözlerin şimdi her yerde

Gördüğüm her nesne senden bir iz beynimde

Kaçmadık koşarak gittik bitişe

Canlardan can koptu bu tükenişe

Hasretin bedenimi terk etmedikçe

Nereye gitsemde sevgin hep içimde

Ellerin elimle tutuşmuyorken

Gözlerin gözümle bakışmıyorken

Alnıma yazılan hız kesmiyorken

Sitemim tutunacak dal kalmayışına

Tükettik kopardık canlarımızı

Mazide bıraktık koca bir aşkı

Boynuma sarıldığın o sonbaharı

Unutmam unutmamda mümkün değil

Anladım dinledim hak verdim sana

Ardından savruldum can verdim sana

Birgün gelmeyeceğini biliyorum ama

Genede sensiz nefes almam mümkün degil

Yunus Emre Kayabaşı