Tüm Renkler Hüzün Şimdi

Gökyüzünün rengi kayboldu senden sonra
mavisi yok,
beyaz yok...
mekana yansıyor bir dem fırça
darbesi grimsi bir hüzün...

Ufuk tüm kızıllığıyla üzerime çöküyor
özledim...
ve de korkuyorum
ki tüm kızıllar hayallerimi baltalayacak sanki...


Ötelerden yüreğime hasret hücum ediyor
neredeyse fışkıracak kalbim
sitemler var
hayata,kadere,
en çokta kendime
fark eder mi?
nafile sitem neye yarar?


//Düşünme...//


Zaman yaramaz bir çocuk
bir o kadar da hızlı
hesap vermiyor kimseye
ömür bitiyor ellerimde solan gençliğimle
çaresizim...


/Ve kaçıncı ömürdür yokluğun?
kaçıncı vuruşun onikiye?
sayamadım...
kuytularda bulanıyorum ben,
en kuytusunda hayatın sensizliğe.../

//Üzülme...//

Bir ses var düşlerimde,
bir tılsım
neredeyse koparıp alacak beni benden...
biliyorum...

Merak içerisinde ruhum her zerresince
sevgili!
oralara da yağıyor mu hüzün?
sen de ıslanıyor musun benim gibi?
kandırıyor mu seni de ebemkuşağı?
en pembesiyle?

//Söyle...//

Ben nereye baksam
yine,her yerde sen varsın...
hala sen...
ben sana adandım sevgili
yalan değil!!
bak...
yine hayalimde,en tatlı haliyle,
sıcacık rengin...


//Yenilme...//



...Bu hüznü ikimize pay etsek eksikti
tek başına sana çok.
üzülme...
bana hakkın geçmedi sevgilim....


**Değerli şair Zeynep Güler'in şiirime olan büyük katkısıyla bu güzel çalışmayı sizlerle paylaşıyor, kendisine ve usta kalemine teşekkürlerimi sunuyorum.