Tüm Şairler Gibi Çıldırdım Bu Gece
Gidişinle sokak çocukları yetim
Ve nasıl üşüyorlar bilemezsin
Gidişinle güneş üzerine kara bulutları çekip gökyüzünü terk etti
Gidişinle bu şehir ağladı herkes ağladı
Yüz gün ard arda göz yaşım yağdı şimşekler çaktı
Sen bilmiyorsun ama bu şehir hep sana ağladı
Aşıklar yağmur sandı ama elele tutşup dolaşmadı
Gidişinle tinercilerde üşümeye terk etti tüm
Sokakları ,durakları köprü altlarını hatta
Sokak lambaları sönük gece gündüz hep karanlık
Sokaklar ıslak ve hep çamurlu
Gidişinle caddeleri doldurdu ansızın bir sensizlik hali
Serseri bir keman sesi bir fahişenin gölgesi
Gidişinle hz. İbrahim bir oğul daha kurban verdi
Gidişinle bir tanrı tüm Günahlari afedip intihar etti
Gidişinle tarih tüm isyanları kabul etti
Tüm kavimlerin ırkların haklarını iyede etti
Gidişinle her kes her şeyden vaz geçti
Tanrı kullarından, anneler ayaklarının altındaki cenetten vaz geçti
Gidişinle tüm sevgililer son defa sevişti
Dillerini bir birlerinin ağzın da unutarak
Nerdesin kainatta hiçbir yaşam belirtisi yok
Ne bir nefes ne bir ses her kes dilsiz
Dedim ya herkes dilini sevgilinin ağzında unuttu
Ve ben bir eşkiyanın dilindeki türküyüm bu gece
ben bir gerilla gibi intiharları koşandım bu gece
ben görmeyen bir çift göz kekeme bir şairim
Ve ben tüm şairler gibi çıldırdım bu gece
Terk edilmişliğin hakkını verdim
Çat pat kürtçemle sana ana avrat küfür ettim bu gece
Bir şaire yakışır ölüm planladım bu gece
yakınlardan gecerken bir melek uğradı yanıma
sonra tüm meleklerin toplu intiharına şahit oldum bu gece
Saat tam 12.00 de bir kuş kondu parmagıma
Ah kuşların yarıne beni vursalar bu gece
Ve sen kadın yüregimin ezilişi
Sen Derimin yüzülüşü
Sen bir küçük anı, sen onsekiz yaşım
Sen ilk duam, ilk bedduam, ilk sarhoşluğum
Sen kadın sabahı geçilken geclerimim nedeni
Saçlerını boynuma ilmek yapıp kendimi astığım
İntiharımın nedeni yani benim tatlı ölümüm
Gel neredesin diğer yarım ömrümün geri kalanı
Kirpiklerinde buzlu bir çiğ tanesi olmalıydım
Usulca dudaklarının kıyısına damlayıp
Meleklerin huzurunda bir ömür ibadet etmeliydim
Ağzımda umutsuzluk yamalı bir türkü
Şiir yazıyorum şimdi
Neredesin tenine yazmalıydım satırlarımı
Gözlerinden akıp dudaklarına
sonrada tüm bedenini sarıp
kanına karışmalıydı mürekkebim