Turnalar Ve Fethi Abi

Turnalar gittiler Abim.

Turnalar,

denizaşırı, gün yorgunu kanatlarıyla .

Bizi buralarda öylece bırakıp ,

göğe çivili bakışlarla ,

Bulutlarla ...

Ve bir avuç gökyüzümüzü alarak

Kanatlandılar...


Memleketime benziyordun sen

Bir yanın sarı sıcak

Bir yanın çatlamış toprak

Bakışların ıslak ıslak kardeşim .


Hüzün kokuyordu o vakit şehirler.

Caddeler ıslanmamıştı daha.

Issızlığımıza benziyordu geceyarıları.

Sarı saçlı kadınlara sevdalanmayı bilmiyorduk henüz o zamanlar.


Ne desem bilmiyorum Fethi abim.

İnsan

sevdası kadar mahzunlaşıyormuş meğer.

Ve geriye kalan

Tahtaları çürümüş bir masada

bayat bir çay içerken yapayalnız ,

yanmakmış sırılsıklam.

Gerisi yalan...


İnce bir İstanbul yağmurunun altında

Bir elin cebinde

Bir çocuğu sever gibi diğer elin.

Ve bu insanlar Fethiciğim,

Bu otobüs dolusu,

Gün yorgunu insanlar ;

Bir nehirde akar gibi

Yatağını arayan su gibi

Senin gibi, benim gibi nereye giderler böyle?


Ve Fethi abi bağışla

Bir vedayı bile sana çok görmemi,

Kapılarda bekletmemi seni,

Bir yol tutarken adımların,

Acı hatıraları bir yaprak kağıda sığdırıp,

sana postalamamı hatırlatma bana.

Ve ıslanırken

Ümraniye'nin herhangi bir bankında o zamanlar sen,

bu şiiri geç kalmış bir özür olarak kabul et.

Affet...


Otobüs garları hüzün kokar .

Her gidiş bir ömrün tükenmişliği gibidir.

Otobüs camları ayrılığın aynasıdır kardeşim.

Sırtın dayalıdır şimdi senin

duvarına bir gecekondunun.

Ve okullar

Ve çocuk şarkıları

Kuş cıvıltıları özgürlüğün nefesidir.

Ve aç kalmış bir çocuğun hıçkırığı içindir tüm kavgamız,

Kavgamız var olma sebebimizdir.

Bilirsin.


Mahalle maçları,

Çocukluk oyunları ve komşular .

Ve ikindiye kadar tutabildiğimiz oruçlar ,

O kadar uzak ki artık Fethi abi.

Bayramlık ayakkabılarımızı birbirimize gösterir,

daracık sokaklarda yürürdük afili.

Ve o sokaklar yok artık,

Yıkıp sağını solunu,

Hiçbir çocuğun ortasından yürüyemediği

Asfalt dökmüşler ayakizlerimize.

Sonra sen pılını pırtını toplayıp

diğer mahalleye taşındın zamansız.

Fırça saçlı, kalın dudaklı kardeşim benim.

Sen gittiğin gün ben büyüdüm.

Ve o günden sonra

hiçbir bayram

ayakkabı almadım kendime Fethiciğim.


Utandım

caddelerde yeni ayakkabılarla afili yürümekten.


Ah Fethi abi

Bilsen ne çok benzedim sonbaharlara .

Dalından düşen yapraklara,

Kördüğüm hıçkırıklara ,

Yarım kalıp bitmeyen sevdalara.

Damla damla tükenen nehirlere

Ve en çok ta

Sana...


Senden sonra

Kavgalara bulaştım yapayalnız.

Dayak yedim,

Kadınlar sevdim,

Kederlendim.

İklim iklim dolaştım sonra.

Köy köy, kasaba kasaba aradım çocukluğumuzu.

Sonra mavisini yitirmiş bir denizin kıyısında oturup,

bütün gemileri yanan

mağlup bir korsan gibi

denize karşı hüngür hüngür ağladım.

Şehrin sarı ışıklarından gizledim yüzümü,

Dalgalara karıştı gözyaşlarım.


.....


Issız bir ormanda

tabutum olacak ağacı buldum Fethi abi.

Ve bir yağmur gecesi

Turnaların terkettiği bir kentin

en büyük meydanında

sırtımı dayadım sırılsıklam kaldırımlara.

Her bayram öncesi

kucağında yeni elbiseleriyle uyuyan

ülkemin çocuklarını düşündüm öylece.

Ve sana hep kısa gelen

ter kokulu

Siyah-beyaz formanı astım bulutların sırtına

kardeşim benim.
Ben de
En güzel düşlerimi bırakıp tüm çocuklara
taşınmayı düşünüyorum buralardan.
Tadı kalmadı bu mahallenin senden sonra

Ve düşlüyorum abi boylu boyunca.
Sahil boyu yollar kalabalık,
bir limana götürüyor beni ayaklarım.
Senin elinde kırgın bir menekşe ,
yine gözlüğünü unutmuşsun bir yerlerde .
Titreyen ellerinle bir sigara yakıyorsun.
Dumanı kaçıyor gözlerine uzak bir dağın.
Ve hala mevsimlerden yazı seviyorsun,
Çocuklar üşümesinler diye.

Ah güzel abim benim
Bu gemi nereye gider?
Sen bilirsin öyle şeyleri,
Meraklısındır yani,

kaçırmazdın seferleri.
Çocukluğumuza uğrar mı dersin günün birinde?

Turnalar diyorum Fethi abi.
Turnalar gittiler.
Turnalar
denizaşırı, gün yorgunu kanatlarıyla ,
beni buralarda öylece bırakıp ,
göğe çivili bakışlarla...
Bulutlarla ...
bir avuç gökyüzümüzü ve seni alarak.
Kanatlandılar...

Ah! abim benim.
Gözlerimde...
Gözlerimde med- cezirler.


...............................................


    Bkrçkmk/aralık2017/istanbul

29 Aralık 2017 82 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (3)
  • 6 yıl önce

    güne şiirinizle başladım...

    çok hüzünlü ama çok doğal ve içten ve gerçek....🙂

    kutlarım günün şiirini👍👍👍

  • 6 yıl önce

    Müthiş...Günün şiiri olmayı çokça hak etmiş.Kutlarım değerli şair...

  • 6 yıl önce

    Baştan içine alıyor şiir okuru ve soluksuz okuyoruz

    İçtenlikle kutluyorum çok beğendim Bakır bey👑👑