Turnusol

Çabuk evrildik

Çoğu şarkılaştı şiirlerin

Bakışlar uzak artık samimiyetten,

Başkalaştı

Davetsiz süzüldü bahçemize zaman

İp atladı çocukluğumuzla, seksek oynadı

Yapraklar sarardığında acı sonu hatırlattı sararmak

Yaşama umudumuz sönmesin diye kar yağdırdı Tanrı

Yaşamdaki her şey değişik şekiller aldı

Değişik şekiller verdik

Yüne, kumaşa, taşa-toprağa ve hatta demire ve çeliğe

Devrimsel bir başkaldırı değişim

Bulaşıcı bir hastalık, aldı esaretine

İyiler kötülüğe bulaştı,

Kötüler iyiliğe...

Şimdi kocaman bir turnusol kâğıdı dünya

Acıyla yoğrulduğumuzda kırmızıya

Hazla temasımızda maviye dönüşüyoruz, hızla

Biteviye hiç sıkılmadan koşar adım yürüyoruz adice, adiliğe.