Tut Ellerimi

Vakit
Yağan mevsimdi
Rüzgâr savrulup
Büyüttükçe içimdeki boşluğu

Demdir
Demlenir kederi
Sabahsız geceler
Sabırsız
Vurdukça meyleri...

Hacetsiz sardıkça
Karanlığın kokusu
Sende bıraktığım
Hangi parçamı sayayım
Öksüz
Küskün yaraları sıvazlayıp
El gibi


Durma öyle garip
Mahzun
Mistik zamanda
Üflenen Ney gibi
Ölümsüz aşklara inat
Tut ellerimi...












gürsel ustam saygımla esirgemesiz yardımın adına