Tutamıyorum Durduramıyorum Soramıyorum
Üzülüp ağlayan ben deyilim ki!!
Sadece gözlerim üzülüyor.
Kendiliğinden akıyor gözyaşlarım
TUTAMIYORUM
Görünmez bir fırtına esiyor ruhumda
Esir alıyor tüm benliğimi
Beni benden alıp savuruyor
Bir oyana bi buyana
DURDURAMIYORUM
Zaman su gibi akıp giderken ömürden
ben yetişemiyorum ardından
Bu koşuşturma bu karmaşa nedir diye
Kendime bile çoğu zaman
SORAMIYORUM
Ve yaşam bu olsa gerek. 👍 ilhamın bol olsun güzeldi.. 🙂