Tutsak

Hayat
Sitemini yüklerken eskimiş omuzlarıma
Sana tutsak bir şiire adandı yaşamak
Düğümlenen sessizliğimin çığlığında
İç çekişleri var hala gözlerimin
Gözlerim girdap
Tutunamadım kirpiklerimin ucuna
Düştüler birer birer
Ucu görünmeyen yalnızlığa...



Can yaram sızlarken derinden
Dikenlere sarıldım
Yılgın duvarlarıma vurdum acılarımı
Ömrümün esaretini bıraktım kapına
Fütursuzca yıkıp geçtin
Darağacına astın umutlarımı...




Ah anne!
Ellerimde kanıyor hüzün çiçekleri
Saçlarım darmadağın
Acının dağları büyüyor mısralarımda
Sen bilmeden.
Öylesi muhtaçken
Getir merhamet nakışlı tarağını
Usulca yaslanayım gönül otağına
Hıçkırıklar boğulsun sabrın denizinde
Sakın duyma..görme ki acımasın kayboluşlarım...



Gece soğuk peçesinden sıyrılıyor yine
Uykularım huzurun sinesinde saklı
Bense
İhtimaller sarkacında
Sancılı düşlerin esiriyim..
Bilmem ki nasıl ağrıdır bu
Çöl susuzluğuna dönen
Bir katre sunsan serabıma
Mavilere gizlediğin tebessümden
Yağmur serinliğini serpecek kuraklığıma
Sana benzeyen bir tohum yeşerecek bahçemde
Sen diye büyüteceğim
İçimin mevsimlerinde...



Şimdilerde..
En solgun halimle çekildim kuytulara
Gün teselliye muhtaç
Rüzgâr korkuyor nefesimden
Hani sensizliğe tahammülüm olsa
Ölüm/e misafir/im ol diyeceğim
Sen gel/meden



25 mart Cuma
2011
Kütahya.



ŞİİRİME YORUMUYLA ANLAM KATAN DEĞERLİ ŞAİR VE YORUMCU BİLAL BÜTÜN'E ŞÜKRANLARIMI SUNUYORUM.