Tutulmasın

Hep kötüye yorulur güneş tutulmaları
Muhakkak bir felaket beklenir ardı sıra
Bu tutulma sakin geçti deseler de inanma
Beni tümden yıkan bir felaketti aslında

Güneşin tutulduğu gün
Başka biri de kar beyazı ellerini tutuyordu
Gözlerin güneşten daha parlaktı o an,
Umursamaz gibi davrandım ama
Ay benim de kalbimi kararttı o an

Sanki bekliyor gibiydim bu sonu
Gözlerinde "ben gidiyorum" sesleri dilleniyordu
Saçların alışılmadık şekillere bürünmüş
Sanki yeni bir aşka bileniyordun

Bir kere denemiştim olmamıştı
Ama bir daha,bir daha denemeliydim
Senin kadar güzelini
Yalnız bırakmayacaklarını bilmeliydim

Şimdi ağlasam boş
Üzülsem boş
Başka birinin leylası oluvermişsin
Zamanla unutacaktım hani seni
Yine nefes diye içime bir defada doluvermişsin