Tuvale Yansıyanlar

ağır yüzü hayatın gülümseyen,
yalnızlığım bir kez daha düşlerimde
gece gardiyanlık yapıyor bilmeden,
gölgeler hücre avlusu beynimde...

dağınık saçlarıma mavi yansımış,
tuvalinde biz olalım diyorum
renklerin rayihasında kaybolan,
beni en güzel halimle hatırla istiyorum...

adsız sevdalar dolu ceplerim,
henüz başlamadı sarı sonbahar
keyfim erken kaçtı benim,
bir ben değilim ya bahçesi tarumar...

ayaklarımı sarıyor sesler,
gözümde büyüyor yine zaman
beni benden başka kim anlar,
bakışlarındı beni ebedi alıkoyan...