Üç Kere

Tekmil yalnızlıklardır
Geceyi süpüren önüne

Dizginlerini salar hayatın
Lodos ötelerine

Düşlerini gömmek ne kabirsiz şehirlere
Ağlamaklı duaları soğutur avuçlarında gece




Gecenin sahibi seslenir önce
Kuş sesli
Ya da kavak yelli

Ölümden korkarsınız o an
Sonra vız gelir

İdam çığlıkları duyulur şafakta
Zeytin dallı darağacında

Umutsuz öfkeler biriktirirsiniz
Şiir gibi yazılır yafta

Hayatı özetlemek ne
Bir kuru kâğıda

Sayfalar dolusu hüzün var oysa
Gökleri dolduracak kadar ezgi
Hüzzam makamında

Çingeneler sustuğundan beri şehirde
Şarkılarda söylenmiyor,yasta




Kara önlükler giyinir gökyüzü
Yıldız gözlerinde ferace

Gündüz zaten firari
Güneş tutsak ömrün son demine

Tekmil yalnızlıklardır
Geceyi süpüren önüne

Dar patikalarda
Bitimsiz hasretler katılır
Bu kısa yürüyüşe

Ve şafağı kurşunlar
İdam mangaları
Üç kere...