Üç Kırmızı Karanfil

Bir yol...

Nereye varacağı bilinmeyen,

Ama çıkılmış bir kez...

Güneşli bir sayfada,

molası verilmiş...

Boş bir bankta,

düşünülmüş...

Kendine iyi bak,

diyebilmiş, denilmiş...

Sevdiğine...

Fakat,

Eklenmemiş ardı sıra,

" su akar yatağını bulur..."

Ayrılıktan mıdır?

Ölüm mü, bilmem...

Geri dönülemeyecek yollara,

Üç Kırmızı Karanfil...

Bırakmak...

Peki ya,

bir ölüye kendine iyi bak demek?

Sessizliğin orta yerinde,

molası verilmiş,

güneşli bir sabah vakti...

Güneşe rağmen,

çiseleyen yağmur damlacıkları...

Boş bir bank...

Anılar...

Nereye varacağı belli olmayan,

bir yol...

Umut,

Mavi,

Gökyüzü,

Beyaz kelebekler,

Martılar...

Yolda kalmış şimdi...

Elde kalan,

Zaman...

Anılar...

Ve solmaya yüz tutmuş,

Üç Kırmızı Karanfil...

05/03/2019-Adana