Üç Maymun Oyunu

Karanlıklara umut besleyen
Bir âma gibisin
Dudak okumayı beceremeyen
Bir sağır
İşaretleri yar edinmiş
Lâl olmuş dilin

Sevdayı soyunurken mi
Soyutlandın üç duyu organından?
Şah damarını kazıyıp
Yüreğine kor alevler mi bastın?
Beni hangi iklimin yağmurlarında
Temizledin kendinden?

Yollarımızda taşlar vardı elbette
Ama en çok giderken
Ardına döşediklerine takılıp acıdı canım!
Taş kesseydi ellerim
Tutunmasaydım gölgenin yamaçlarına!

Unutabilecek kadar nankörüm belki
Sevdayı omurgalarının arasına
İşleyecek kadar da vefalı yüreğim
Kaç kat giydim ki seni üzerime
Yenileniyorsun ben eskittikçe

Of!
Kim düşürdü seni aklıma bu gece
Yüreğim tam da inkarcı
Bir velet olmayı öğrenmişken!
Ufacık bir tebessüme meylediyor gönlüm
Ağına takılıyorum, çaresiz balık misali!
Ve çırpındıkça ben
Haylaz bir çomar sırıtıyor ötelerden.

Binlerce kalem kırıyorum, sevdana hüküm.
Sen;
Duymuyorsun!
Görmüyorsun!
Sesini düşürmüyorsun yalnızlığıma!
Üç maymunu oynuyorsun
Ayrılık oyununda!