Üç Tanrının Yasağı

Yedinci kattan düştü evvel zamana bir şiir... Hayal dağına tanrı misafiriydi aşk


Soğuktan daha soğuktu yol çatları,
Karanlıktı
Donuk bakıyordu zifiri vakitlerin,
Parmak uçlarındaki sarkıtlar
Üşüyordu on iki tanrının sofrasında,
Son kibrit çöpüm
Ölümlüydü aşk
Ölümlüydüm...
Çal dedim,
Tanrıların ateşini Prometheus'a

Birbirine sürtündü,
Devasa ağaçların kavları
Kurban taşları kıvılcımlandı sunaklarda
Yanmaya hazırdı,
Kendini yakamayan canım
Sarardı yangın çiçekleri
Turunculaştı,
Akkorlandı kırmızı
Közlendi duvaksız düşlerimin,
İğne delikleri

Kuşlar vardı çok kanatlı
Hayal tüylü
Kıvrık gagalı
Ciğerlerim korktu alabildiğine,
Öfkelerden
Kovuk oldu ağaçlara,
Tapılmış yalnızlıklar
Gölgemi sakladım zincirlerden,
Amfora kapağına

Üzüm toplama zamanıydı,
Tahta fıçıların
Bir avuç balçık,
Kırmızı sürdü kuru dudaklarına
Topuz yaptı saçını,
Çatlamış toprak
Mayalandı Pandora
Üç tanrının yasağına meraklandı,
Sandık kilitleri
Suları doğurdu ölümlülerin gözyaşları
Azat edildi haykıran umut
Gülümsedi hayal dağlarının zilsiz etekleri


Suadiyeağustosikibinondört
Demir Mutlugil