Uç Uç Böceğim

Bir çayır kenarı, gün ortasında
Kondu parmağıma uç uç böceği.
Dertleşti benimle kanat sesinde
Andı cananını uç uç böceği.

Allara bürünmüş kendi halinde
Ömrünü tüketmiş aşkın yolunda
Çiçek yaprağında, gülün dalında
Yattı düşlerine uç uç böceği.

Papatya dalını fazla severdi
Yaz olunca dallarına konardı
Kim bilir ki aşk yüzünden delirdi
Havalandı yine uç uç böceği.

Beyaz benekleri aşkı sunardı
Al bedeni Güneş gibi yanardı
Hüzünlere düşer yoldan dönerdi
Çaresizce kaldı uç uç böceği.

RABATLI her çiçek alırdı seni
Aklına düştükçe dilerdi seni
Can gibi cananı bilirdi seni
Diyar diyar uçtu uç uç böceği.