Uçari Çekingenliğimin Efsunlu Gözleri

Cansulardan fark edilsin diye Sait,
Bu nidayla fark edilmişim, bu hitap bana ait.
Gönlüm sonsuzu kucaklayıp her zaman,
Kayıtsız ve şartsız bütün güzelliklere müsait.

Bir menekşe titrer her mevsim yüreğimde.
Çiçek yelpazesinin pınarları mümbit.
Çiselenen ruhumda renkler cevherleşipte,
Hercai dileklerle post serer gönlümün merkezine.
Gökkuşağı zenginliğince hiç bitmez şerait.

Geceyi dinlerim gönül yarımla,
Tiktakların kovalamasında iki buçuğa beş kala.
Düşler kaparak haziran rüzgârlarından,
Hayatı konuşlarım bayırların avuçlarına.

Çivit mavisine boyanırken çok düşlü gök,
Binlerce ışık huzmesi gözümden kayar.
Çılgın aşk sokakta gezinirken gönlü tutuk,
Mutluluk yüreğimde pırpırlanır duman gibi çarçabuk.
Ve hayat sokağa fırlar canlanır lilla hatıralar.

Gamze gamze tebessüm hasret karışımı duyarlıkta,
Aşk denizinde çehrem aydınlanır hayranlıkla.
Uçarı çekingenliğimin efsunlu gözleri bembeyaz,
Nevbaharlarda gönlüm bir çiçeğe dönüşür hoşlukta.

Her kelam her kulağa sığmaz,
En hırçın iklimlerde esen başıboş yel gibi.
Her gönül her gönüle uymaz,
Ruh derinliklerinin aşk çağrısını herkes duyamaz,
Ayışığıyla yıkar ciğerim hülyalarda her şeyi.

S. Edip Yörükoğlu